In juni 1999 laat de wethouder sport van Voorburg, Jacqueline van den Honert, weten dat de VSV Tonegido in september/oktober moet kiezen: verhuizen naar sportpark Westvliet of aanvaarden dat men aan de Rodelaan niet meer kan groeien.

Inmiddels liggen er ten noordoosten van het complex aan de Rodelaan, enorme bergen zand en grond. Het provisorische voetbalveld dat daar aan de Doctor Bequinlaan lag is er onder verdwenen. Het veld was een geliefd oord voor asielzoekers die aan de Dr. van Zeelandstraat gehuisvest zijn. De VSV Tonegido scoutte er onder andere selectiespelers ‘Tsjoekie’ en Abu Fofana.

De VSV Tonegido tekent protest aan tegen de grondstort die zonder vergunning heeft plaats gevonden. De gemeente reageert met een tegen zet: de voetbalclub raakt in de nabije toekomst het trainingsveld aan het Veurselaantje kwijt vanwege een geplande uitbreiding van de Oosterbegraafplaats.

Van den Honert spreekt over vijf Tonegido-velden op Westvliet, een modern clubgebouw, voldoende kleedkamers en een ruime parkeergelegenheid. Medio 2001 zou de club er moeten zitten. Onder de vijf  velden is in elk geval velden van de VV Wilhelmus. Daarnaast moet er ruimte gemaakt worden door VEO en EHC. Er komen bovendien twee kunstgrasvelden en de hal van Tonegido kan mee verhuizen.

Een voorstel van de VSV Tonegido om een nieuw sportcomplex aan te leggen aan het Schrepelpad, tussen de Wijkerbrug en de A4, wijst Van den Honert af. De gemeente Leidschendam, eigenaar van de grond, wil er niet aan mee werken.

Op 25 november 1999 komt de gemeente met een persbericht. De kop ‘Tonegido naar Westvlietcomplex, fusie met Wilhelmus’. De eerste zin van het persbericht spreekt echter over ‘zeer waarschijnlijk’. Elders wordt gesproken over een ‘intentie tot samen gaan’. Een termijn wordt in het persbericht niet genoemd.

Het is 2 december 1999 als de voorzitters van de VSV Tonegido en de VV Wilhelmus, Peter Grötzinger en Wim van der Meer, hun visie geven in de Haagsche Courant.

Grötzinger zegt nog twijfels te hebben. Hij meldt de nodige eisen te zullen gaan stellen bij de gemeente waar garanties van die zijde tegenover moeten staan. ‘Wij als Tonegido moeten alles inleveren. Onze identiteit, ons huis, alles’. Volgens de voorzitter is er geen keus voor Tonegido. ‘Doen of dood gaan. De gemeente heeft dit ons dwangmatig opgelegd’.

De leden van de VSV Tonegido geven overigens geen groen licht voor een fusie. Zij willen dat het gemeentelijke plan juridisch wordt getoetst omdat er maar één variant wordt voorgelegd. En alleen voor de uitvoering van die variant trekt de gemeente geld uit (twee miljoen gulden). Het bestuur mag echter wel verder praten met de VV Wilhelmus. Wim van der Meer stelt echter dat dat weinig zin heeft als de Tonegido-leden ‘er niet uit zijn’.

Begin 2000 blijkt dat het allemaal niet zo eenvoudig ligt. In de gemeenteraad van Voorburg hikt men aan tegen de enorme kosten voor het aanpassen van sportpark Westvliet voor de komst van de VSV Tonegido. Die kosten blijken 4 tot 6 miljoen gulden te zijn.

Daarnaast dreigt de annexatie door Den Haag waardoor het sportpark Westvliet op Haags grondgebied komt te liggen. De gemeente Voorburg wil eerst precies weten wat Den Haag met Westvliet van plan is voordat men er wil gaan investeren. En men wil de positie van Leidschendam kennen, de instantie die het bestemmingsplan voor Westvliet heeft gemaakt.

De fusieplannen worden derhalve vertraagd. ‘Ik word er moedeloos van. Het loopt nu allemaal weer flinke vertraging op’, aldus sportwethouder Jacqueline van den Honert. In een brief aan de VSV Tonegido stelt zij korte tijd later dat de club met een gerust hart naar Westvliet kan verhuizen. Den Haag zou clubs daar ‘voor langere tijd’ gebruik willen laten maken van het complex. Dat zou ook staan in een verklaring die B&W van Den Haag wilden uitgeven. De Haagse sportwethouder Wilbert Stolte spreekt dat echter tegen. ‘Er is niets toegezegd’.

In een eigen nota spreekt de gemeente Den Haag over vestiging van nationale en internationale instellingen en bedrijven, congres- en expositievoorzieningen en een transferium waar automobilisten over kunnen stappen op openbaar vervoer. ‘In de regio bestaat eveneens grote behoefte aan omvangrijke sport- en recreatieve voorzieningen’, constateert Den Haag, zonder aan te geven wat men daarmee wil gaan doen.