Op 20 februari 2000 speelt de VSV Tonegido thuis tegen ADO’20 (uitslag 1-2). Het duel haalt de landelijke pers door een vechtpartij na afloop. Wat gebeurde er?

Een groep ADO’20-supporters vond het nodig om na het duel vanaf de zijkant achter het doel bij het Veurselaantje (westkant van het veld), over het hoofdveld naar de uitgang te lopen.

De ‘heren’ waren al aardig onder invloed van drank; drank die zij zelf hadden meegebracht. Ter hoogte van de hoofdtribune vindt men het nodig spelers van de VSV Tonegido, die daar zitten uit te puffen voor hun kleedkamer, de huid vol te schelden, hen het bespuwen (net als hun vriendinnen/vrouwen) en te bekogelen met glazen en flessen.

De gebeurtenissen zijn voor ADO’20 aanleiding de politie en de KNVB in te schakelen. De leiding van de club uit Heemskerk claimt dat hun fans zijn mishandeld door de Tonegido-spelers Harry de Haas en Lemmy Stevens.

De voetbalbond pakt de zaak op. Op 17 april moeten vertegenwoordigers van beide verenigingen voor de tuchtcommissie verschijnen. De Haas en Stevens ontkennen dat zij gevochten hebben. Die stellingname wordt ondersteund door talrijke verklaringen van Tonegido-spelers, -functionarissen en de technische staf.

De VSV Tonegido erkent wel dat er gevochten is maar dat was tussen ADO’20-aanhangers en enkele fans van de Voorburgse ploeg. Die knokpartij vond bij de staantribune plaats. Na een paar raken klappen over en weer was het ‘gevecht’ ten einde.

De tuchtcommissie komt er niet uit. Verklaring staat tegenover verklaring. Dus worden de VSV Tonegido, Harry de Haas en Lemmy Stevens vrijgesproken. Dit tot grote woede van ADO’20-voorzitter Beerse die het Tonegido-gezelschap tijdens de zitting van de tuchtcommissie er luidkeels van beticht dat men zit te liegen.

De hele gang van zaken leidt, zoals gezegd, tot berichten in de landelijke media. Daarbij wordt de focus speciaal gericht op Lemmy Stevens die zich ‘weer’ zou hebben misdragen. Verwezen wordt naar de gang van zaken bij het duel AFC – Tonegido, twee jaar eerder. Dat Stevens destijds werd vrijgesproken wordt niet gemeld.

Een gang naar de Raad voor de journalistiek dwingt de betrokken media tot rectificatie van de berichtgeving nadat men daar door de Raad wegens onzorgvuldigheid in hun publicaties toen gedwongen werd.