Deelname van amateurclubs aan de ‘grote’ Amstelcup was, volgens de KNVB tenminste, profitabel voor hen. In brieven van de voetbalbond werden de amateurclubs verlekkerd met bedragen die er per ronde te verdelen waren; plus opcenten als het duel nog op tv kwam ook. Let wel: de ‘nationale’ tv, dus niet op regionale of lokale zenders.

De feiten bleken echter heel anders. Amateurclubs hielden vrijwel niets over aan wedstrijden voor de Amstelcup. Dat kwam vooral door de rekenregels van de voetbalbond zelf waardoor niet alleen tegenstanders een vergoeding moesten krijgen, maar er ook gedokt moest worden door het arbitrale trio, alsmede een eventuele waarnemer.

Moest er over de vergoeding voor de tegenstander met die club zelf afgerekend worden; de KNVB-kosten werden door de  bond geïnd van het rekening-courant dat elke vereniging bij de KNVB moest aanhouden. De hoogte van dat rekening-courant werd bepaald aan de hand van de omvang van de vereniging. Met een automatische incasso van de KNVB. Om een voorbeeld te geven: in het seizoen 1999-2000 moest de VSV dik 41.000 gulden aan de bond afstaan.

Terug naar de Amstelcup. Hier wat ‘afrekeningen’:

3/8/1999 VSV Tonegido – ADO Den Haag 245 euro

11/8/2000 Excelsior Maassluis – VSV Tonegido 219,50  euro

22/8/2000 VSV Tonegido – Excelsior 160,00 euro

30/8/2000 VV Noordwijk – VSV Tonegido 160 euro

10/8/2002 VSV Tonegido – Zwart Wit’28 54,50 euro

20/8/2002 HFC Haarlem – VSV Tonegido 844 euro

27/8/2002 VSV Tonegido – Sparta 1257 euro

12/8/2003 VSV Tonegido – RKC Waalwijk 41,27 euro