Tonegido speelt in de tweede klasse A. De selectie van Jan Hoos ziet er zo uit: Peter Aniba, Richard van der Ark, Leo Bentvelzen jr., Ton van de Berg, Reinier Brunings, Jeroen Corver, Frank Dobbe, Henk van Dorp, Ruud Dijkman, Peter de Haan, Ferry Jansen, Hans van Kempen, Casper Kempeneers, Ben Kleij, Jan-Jaap Kolleman, John Koole, Robert John Kruisland, Peter van der Laan, Marcus Latten, Luuk de Leede, Jack van Lochem, Cees Rehling, Wilco van der Sloot, Eduard van der Star, Rob van der Tas, Joost Timmer, Melvin Tjin Tjoen Lim, Frank Vader, Harry Werkman.
Op 8 augustus geeft de oefenmeester het devies voor het seizoen 1989-1990: Bovenin meedraaien en proberen promotie te bewerkstelligen. Een periodetitel lijkt hem zeker haalbaar. Jan Hoos meent dat zijn selectie sterker is dan het vorige seizoen. Er bestaat volgens hem een enorme concurrentiestrijd binnen de groep. Het spelsysteem blijft 4-2-4. ‘Aanpassen aan een tegenstander kent Tongido niet’, verklaart Hoos.
Na twee duels en twee nederlagen staat Tonegido samen met RVC laatste. Na vijf duels staat er vijf punten en is men middenmoter. In de achtste competitiewedstrijd wordt koploper Verburc h met 5-0 afgedroogd, de hoogste Tonegido-zege sinds oktober 1988. Melvin Tjin Tjoen Lim denkt dat de ploeg daarmee een psychologische drempel is overgestapt. Volgens hem zag iedereen Tonegido als titelkandidaat, de spelers zelf ook, en dat legde een loden last op de ploeg. Melvin kwam overigens bij Tonegido terecht via de dochter van trainer Hoos; een collega op zijn werk in Voorschoten.
In januari 1990 melden Rob van der Tas en Frank Dobbe zich te woord nadat de secretaris van RKAVV in een interview suggereert dat zij naar Tonegido zijn overgestapt omdat daar wordt betaald. Frank: ‘Volslagen onzin want men betaalt helemaal niet bij Tonegido’. Rob heeft het over ‘dollende mededelingen over onze giro-rekeningen’.
Op 10 januari laten de voorzitters van Tonegido en Devjo, Wim Meijer en Peter Korving, in de krant weten dat de strijdbijl tussen beide verenigingen is begraven. Dit na een gesprek onder leiding van Ruud Meere (Wilhelmus). De ruzie ging over het feit dat Devjo Tonegido ervan beschuldigde spelers te ronselen. Korving liet in het gesprek weten dat het nooit de bedoeling was Tonegido of bestuursleden van die vereniging in diskrediet te brengen. De ruzie duurde acht maanden. Nu deze was opgelost trad Tonegido ook weer toe tot het Overleg Voorburgse voetbalverenigingen OVV.
Een paar dagen later wordt in de krant gewag gemaakt van het feit dat Kees Jansma ook speler was van Tonegido. Hij had het nooit zo in scheidsrechters zien zitten, meldt de krant. Als Tonegido-speler kreeg hij een schorsing van 17 wedstrijden nadat hij een scheidsrechter met een voetbalschoen in de hand achterna had gezeten.
In een oefenduel Tonegido – Alphense Boys (eerste klasser) , uitslag 3-1, maakt A-junior Edgar Mossel zijn debuut. Hij scoort alle drie treffers voor Tonegido.
Na 14 duels staat Tonegido op een tweede plaats, één punt achter leider VELO. Begin februari zegt spits Frank Vader in een interview dat Tonegido het aan zijn stand verplicht is de titel te pakken. Volgens hem heeft het elftal op vitale punten voldoende goede spelers met Frank Dobbe als de meest nuttige.
Over trainer Jan Hoos zegt Vader: ,,Hij kan met een paar woorden duidelijk maken waar je als speler aan toe bent. En hij is goud eerlijk. Geen vriendjes politiek. Hoos heeft bovendien gevoel voor humor. Dat valt goed.’’
Melvin Tin Tjoen Lim (ex-Feyenoord A1) laat weten ervan overtuigd te zijn dat Tonegido gaat promoveren.
Het duel VELO – Tonegido wordt 0-2 met goals van Van der Star (80ste minuut) en Van der Sloot (90ste minuut). Daarmee pakt Tonegido de eerste plaats af van de tegenstander. VELO-trainer Jan de Jong maakte een klein foutje voor in de krant te laten zetten dat zijn ploeg Tonegido ging uitputten om ze daarna te verslaan. Jan Hoos was slim genoeg om die rode lap aan zijn spelers voor te houden. Door de zege pakte Tonegido de periodetitel. In de kleedkamer was er champagne gevolgd door een polonaise langs de kleedkamer van VELO onder het zingen van ‘Jan de Jong is uitgeput, uitgeput’.
Een week later verliest Tonegido echter op eigen veld met 1-2 van VUC. Jan Hoos mist in die wedstrijd vijf basisspelers. De brede selectie bleek dat toch niet aan te kunnen. Een week later wordt het echter 0-3 in de uitwedstrijd bij Rijswijk en begint Tonegido toch voorzichtig van de titel te dromen. Na 20 duels heeft men 28 punten, twee meer dan concurrent Spartaan’20.
Op 29 april verslaat Tonegido voor 800 toeschouwers op eigen veld Oliveo met 4-1. ‘Tonegido ruikt titel’ kopt de krant. Het was een wervelende voetbalshow inclusief cheerleaders. Luuk de Leede verklaart dat voetbal nu even de voorrang heeft boven cricket, zijn andere grote passie.
Zondag 6 mei 1990: dankzij een 1-1 uit bij Blauw Zwart en een 2-2 van Spartaan’20 thuis tegen Overmaas is Tonegido kampioen van de tweede klasse. Voor voorzitter Wim Meijer het negende kampioenschap in de dertien seizoenen waarin hij de club leidde. Chris Kragt is zijn opvolger. ,,Een mooier afscheid had ik niet kunnen wensen. Dit is ronduit fantastisch.’’
Jan Hoos: ,,Volgend seizoen zal Tonegido in de eerste klasse ongetwijfeld een goed figuur slaan. Met een sterke selectie, een tweede elftal op het hoogste niveau van Nederland,en talentvolle jeugd is hier voor de basis gelegd. Het moge duidelijk zijn dat de huidige spelersgroep van ons het volste vertrouwen zal krijgen.’’
Na het seizoen stopt Robert John Kruisland, Ben Kleij gaat naar SEV. Nieuwkomers zijn: Edwin de Konink (eigen jeugd), Edgar Mossel (eigen jeugd), Ron Vanhouten (eigen jeugd), Rob van Elleswijk (Tonegido 2) en John Lopez Cruz (Zwart Wit’28).
(Archief Frank Dobbe)
