Medio 1998 komt VSV Tonegido-voorzitter Th. C.A.P. Driel met een verrassende ontboezeming. Zijn club gaat verhuizen naar sportpark Westvliet. Men zal fuseren met de VV Wilhelmus vanaf de zomer 1999 als gezamenlijke vereniging verder gaan.

Volgens de voorzitter heeft de VSV Tonegido geen andere keuze. De accommodatie aan de Rodelaan is te klein. Er is meer ruimte nodig. Het alternatief is leden de deur wijzen en dat wil Driel niet. De huur  van een leeggekomen Devjo-veld in het seizoen 1998-1999 helpt wel iets, maar niet voldoende.

Het Devjo-veld is bovendien maar één seizoen beschikbaar en er dreigt nog steeds een verhoging van veldhuur. Dat laatste noemt Driel overigens ‘chantage’. Volgens hem wil zijn vereniging best meewerken aan een verhuizing maar dat wilde men pas in 2001 of 2002 vorm geven.

Twee verenigingen naast elkaar op Westvliet, VV Wilhelmus en VSV Tonegido, werkt volgens Driel niet. Vandaar dat een fusie de enige uitweg is. Bij de verhuizing wil Driel enkele miljoenen van de gemeente ontvangen, de hal die aan de Rodelaan staat moet ook mee. En op Westvliet moet een kunstgrasveld komen.

Wethouder Jacqueline Van den Honert (sportzaken) laat weten dat zij er met de VSV Tonegido wel uit denkt te komen. Ze zegt de club overigens al geholpen te hebben met het Devjo-veld. VV Wilhelmus-voorzitter Wim van der Meer laat weten een fusie met de VSV Tonegido ‘zeer’ op prijs te stellen. De onderlinge gesprekken waren ‘positief’. Van der Meer benadrukt wel dat het moet gaan om gelijkwaardige partners die er samen uit moeten komen. Het kan niet zo zijn dat de VV Wilhelmus alleen maar ‘ja’ hoeft te zeggen.

In het najaar van 1998 wordt Th. C.A.P. Driel als voorzitter van de VSV Tonegido opgevolgd door P. Grötzinger. Die zegt in een interview met de Haagsche Courant op 16 oktober keihard ‘nee’ tegen een fusie met de VV Wilhelmus. Tenminste op dat moment. ‘Ik krijg dat er bij ons nooit door’, aldus Grötzinger.

De kersverse voorzitter houdt er wel rekening mee dat zijn vereniging in de toekomst weg moet aan de Rodelaan vanwege woningbouw. In dat geval is een plek ‘achter Wilhelmus’ op sportpark Westvliet een optie. Leidschenveen en Ypenburg zijn dat echter ook.

Begin 1999 is Grötzinger in een ander kranteninterview nog duidelijker. Een fusie met de VV Wilhelmus is van de baan. Er is volgens hem geen enkele reden voor. Een fusie zou ook ‘onverteerbaar’ zijn voor de Tonegido-leden.

Wim van der Meer, voorman van de VV Wilhelmus, reageert enige tijd later ook weer via de krant. Hij voorziet dat de VSV Tonegido vroeg of laat toch naar Westvliet komt als ‘buurman’ en ‘concurrent’. Hij stelt wel dat zijn club betrokken wil worden bij de indeling van het sportpark want het kan niet zo zijn dat het clubgebouw van de VSV Tonegido pal op dat van de VV Wilhelmus komt te staan. Ook wil hij via de gemeente afspraken maken over het ‘samen leven’ op het sportpark.

Overigens laat hij ook weten te voorzien dat de VSV Tonegido op het besluit om geen fusie met de VV Wilhelmus aan te gaan zal terug komen. ‘De deur voor Tonegido staat nog altijd wijd open’.