Op 30 december 2010 brengt AD/Haagsche Courant het jaaroverzicht 2010 uit. Daarin ook een artikel over het einde van de VSV Tonegido met als kop ‘Voetbalclub Tonegido ging ten onder aan wanbeleid’.

Gesteld wordt dat Tonegido alleen in ‘schijn’ vijftien jaar lang een prestigieuze club was. In feite balanceerde de vereniging op een dun koord. Er worden een aantal mensen sprekend opgevoerd.

Hans Verhagen (de laatste voorzitter. red.) stelt dat het verval eind jaren negentig inzette. Er werd te weinig geld in de jeugd gestoken, voor lagere seniorenteams was weinig aandacht. Dat alles werd gemaskeerd door de prestaties van het eerste. Verhagen spreekt over ‘een glijdende schaal’

Oud-burgemeester Michiel van Haersma Buma meent in relatie tot de mislukte fusie met de VV Wilhelmus dat Tonegido een aantal kansen heeft gemist. In 1997 al toen Tonegido niet met de SV Voorburg samen wilde gaan.

De burgemeester memoreert dat de VV Wilhelmus een accountantsverslag wilde van de VSV Tonegido doch dat die club er niet mee kwam. Tonegido ‘deed uit de hoogte’, aldus Van Haersma. Een tweede gemiste kans volgens hem omdat Tonegido dacht dat niemand hen van de Rodelaan weg kreeg.

Oud-secretaris Hayo Vis meent dat het opheffen van de jeugdafdeling bij de overgang naar sportpark ’t Loo (Forum Sport) de doodsteek was. Van Haersma is dat men hem eens: Tonegido had meer werk moeten maken van het behoud van de jeugd. De derde kans die de club miste, zo geeft hij aan.

Herman van Hemsbergen, destijds voorzitter van Forum Sport, stelt dat een fusie met de VSV Tonegido nooit heeft gespeeld, ook niet in de verdere toekomst. In 2008 is de VSV financieel aan het einde van zijn Latijn. Forum Sport wijst een fusie af; collectief overschrijving aanvragen naar die vereniging willen de leden van de VSV niet.

Opstappend voorzitter Peter Grötzinger adviseert een krachtenbundeling met de VV Wilhelmus. Het nieuwe bestuur ziet daar geen heil in gezien de schulden van de VSV (100.000 euro). De VSV gaat op eigen, nieuw elan, door. Maar is, zoals Verhagen het uitdrukt, volledig afhankelijk van derden.

Verhagen somt op: geen eigen jeugd, geen eigen geld, spelers die alleen komen voor het hoge niveau van het eerste en in de hoop bij Sparta (waarmee wordt samengewerkt) als prof aan de slag te kunnen gaan. De lagere seniorenteams doen ook niets meer.

In juni 2010 stopt de VSV. Verhagen: ,,Er was geen geld, geen jeugd, geen kader.”

In een tweede verhaal gaat het over de betalingen aan spelers. Volgens Hayo Vis regelde Grötzinger die veelal zelf, zonder overleg en zonder te letten op de consequenties.

Oud-voorzitter CAP Driel zegt dat zijn club te prestatiegericht te werk ging en mee ging in het betalen van ‘absurde’ bedragen.

Oud-penningmeester Ron Vogelaar merkt op dat sponsor Haagsche Bluf in 2003 30.000 euro betaalde maar dat er 70.000 euro aan uitgaven tegenover stonden.

In 2006 kwam een belastingaanslag van 211.000 euro binnen wegens zwarte betalingen. Via een regeling werd dat bedrag uiteindelijk verlaagd naar 60.000 euro. Na 2006 stopte de club met zwarte betalingen. Veel selectiespelers vertrokken omdat zij netto vrijwel niets meer over hielden.

De in 2004 opgestapte secretaris Carel Goseling meldt dat de financiële problemen veel verder gingen. Zo was er een achterstand bij de betaling van contributies van 30.000 euro, werden sponsorcontracten niet voldaan, ware er dure onderhoudscontracten en werd er voor allerlei zaken betaald terwijl dat niet nodig was.