Krantenknipsels en andere publicaties uit het seizoen 1999-2000:
= Zomer 1999. Coach Wim van Laar moet een nieuw team bouwen nu een aantal spelers zijn vertrokken: Danny Kuppen, Jos van Rhijn, Gilbert Taument, Peter Koerten, Barry Langeveld, Majid Darazzi, Remco de Graaf en Burt Bos. Wim laat weten ‘geschrokken’ te zijn dat zo veel spelers vertrokken. Toen hij in januari een contract om oefenmeester bij Tonegido te worden tekende had hij dat niet voorzien. Hij is blij met de komst van Fred Streefland (ex-HSC’21) en roemt Eelco Meijer. Wim wil Tonegido aanvallender laten spelen om zo ook een wisselwerking met het publiek aan de Rodelaan te bewerkstelligen. Volgens de coach is er meer leven in de brouwerij nodig en moet de hele vereniging achter het eerste gaan staan. Wim gaat voor een plek bij de eerste zes en een periodetitel. Een kampioenschap zit er volgens hem niet in,
= In de Haagse Courant zegt Wim van Laar dat hij bewust voor Tonegido heeft gekozen. Bij het tekenen van het contract had hij een ‘verlangen’: hou de spelersgroep bij elkaar. Dat is dus niet gelukt. De basiself staat wel maar daar achter zit ‘jong spul’ dat vaak uit de 3e of 4e klasse is gekomen. Dat kan gedurende het seizoen een probleem worden. Wim geeft aan ongeduldig te zijn. Hij wil eerst een homogeen team gaan vormen. Hij wil zijn gedrevenheid overbrengen op de selectie. Tegelijk zegt hij veel te eisen van de groep. Trainer en spelers moeten op één lijn zitten. Spelers moeten meedenken en ook verantwoordelijkheden nemen. Als coach wil hij verder de sterke punten van zijn spelers optimaliseren. Het is zonde van de tijd de zwakke punten te verbeteren, meent Wim,
= In een kranteninterview zegt Wim van Laar nadat hij zijn contract met Tonegido heeft getekend dat hij altijd meer wenst dan er is. ‘Ik krijg betaald dus hoor ik een toegevoegde waarde te hebben’. Hij wil Tonegido meerdere systemen laten spelen. Daar moet de ploeg ook achter staan. Andere nieuwe namen die opvallen: Brian Moen (ADO Den Haag) en Robin Knoester (terug van SVV Scheveningen). Wim hekelt het feit dat de ploeg al heel vroeg in actie moet komen voor de Amstelcup, tegen ADO Den Haag nota bene dat er vijf weken traint (tegen 1 week voor Tonegido). Wim: ‘Zo is het toch een oneerlijke strijd?’,
= De Amstelcup-wedstrijd tegen ADO Den Haag vindt op 3 augustus 1999 plaats. De opstelling van de profs: Max de Jong; Bas Lambooij, Jan Paul Saeijs, Raymond Atteveld, Guillermo van Berkum; Marco Meijer, Dennis Iliohan, Ekrem Kahya; Emiel van Eijkeren, Ali Boussaboun, Robin Koers. Wim van Laars notities over ADO: spelen op helft tegenstander, snel spitsen bereiken, tegenstander opjagen, hard ingrijpen, Van Eijkeren door de lucht aanspelen, Iliohan in de voeten aanspelen, Koers zorgt voor diepgang, Lambooij en Van Berkum kunnen slecht met druk omgaan, grote ruimte achter verdediging, Boussaboun komt nooit mee terug,
= Het clubblad van 10 juni 1999. Het seizoen 1998-1999 wordt besproken. Tonegido 1 startte goed maar viel ver terug, mede door de Amstelcup-wedstrijden. Trainer Wim Schaap moest vertrekken, invaller John Koole kon nog wel een periodetitel winnen. Meer zat er niet in. Bij het tweede viel Ton Jenner als trainer weg. Ook hier een flitsende start en een terugval. Toch nog 2e geworden in de reserve hoofdklasse. En dat als promovendus,
= Het clubblad van 10 augustus 1999. De wedstrijd tegen ADO Den Haag (Amstelcup) is gespeeld. 0-2 nederlaag. Er waren 1000 toeschouwers alsmede 40 agenten, talrijke agenten in burger, zes bewakers en 20 stewards. En dat alles om de ‘aanhang’ van de bezoekers in de gaten te houden. Tegen Sparta Rotterdam wordt met 0-3 verloren. Ook in de Amstelcup. Voor beide duels tegen de profs krijgen trainer Wim van Laar en zijn spelers van vele kanten complimenten,
= Het clubblad van 17 augustus 1999 meldt dat de eerste prijs binnen is: Het toernooi van RVC Rijswijk is gewonnen door SVV Scheveningen met penalties te verslaan (4-2 na een 1-1 eindstand in de wedstrijd),
= Het clubblad van 24 augustus 1999 laat coach Wim van Laar aan het woord. Hij is tevreden over de manier waarop het verlies van veel spelers is opgevangen. Ontevreden is hij nog over het aanvallende voetbal dat hij wil spelen. Dat zit er nog niet in vanwege de Amstelcup-wedstrijden en de verstoorde trainingsopbouw. Wim wil dat zijn ploeg met z’n allen aanvalt en verdedigt. Daarnaast moeten er minstens twee spelsystemen gespeeld kunnen worden. Het moet kunnen om bij de eerste 6 te eindigen. Wim hekelt wel het resultaatvoetbal in de hoofdklasse. ‘Dat is niet mooi’, zo luidt zijn oordeel. Hij wil daarnaast af van het plichtmatige, binnen en buiten het veld. Geen grijze muis zijn maar plezier uitstralen, is zijn credo,
= Het clubblad van 7 oktober 1999. Buurman Forum Sport mag van de gemeente 30 procent minder veldhuur betalen. Tonegido protesteert maar is volgens diezelfde gemeente geen belanghebbende. Wim van Laar vindt het te rustig in de clubtent (donderdagavond). Het groene sponsorhome achter het clubgebouw is omgedoopt tot Ton Jenner home (Ton leverde de portocabins via Total). Gilbert Taument komt langs. Hij heeft sinds zijn overschrijving nog geen wedstrijd bij Fc Lisse gespeeld,
= Het clubblad van 11 november 1999. Bij TV West is Luuk Braun aan de kant gezet. Die verzorgde het tv-programma met beelden van duels uit de top van zaterdag- en zondagvoetbal. Met name zaterdag want die betalen Luuk voor het uitzenden van de beelden. Tonegido doet dat niet en komt dus niet aan bod. Luuk roept alle clubs op hem te steunen in de strijd met TV West. Tonegido bedankt vriendelijk,
= Het clubblad van 2 december 1999. Het verhaal gaat over Mart Groot. In het duel tegen AFC’34 is hij op zondag zwaar geblesseerd geraakt. Door een kuil in het veld. Hij wilde een bal wegrossen terwijl ploeggenoot Hans Ruggenberg er veel beter voor stond. Kuitbeen gebroken, scheur in het scheenbeen. Mart per brancard het veld af en met de ambulance naar ziekenhuis Antoniushove. Om half zeven ‘s avonds in Mart terug in de clubtent. Op krukken. De aanwezigen beginnen spontaan te applaudisseren. Tranen rollen. ‘Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt’, stamelt trainer Wim van Laar. Een week later laat Mart weten na de winterstop weer terug te zullen zijn…,
= In de Presentatiegids geeft trainer Wim van Laar vijf wijsheden prijs: Een goede teamgeest is de basis voor succes; we moeten allemaal het positieve uitstralen; uitwedstrijden moeten niet bestaan; winnen verveelt nooit; verliezen went nooit,
= Op 10 november 1999 geeft Kees Thies een interview aan de Haagse Courant. De ex-prof van ADO Den Haag is pas 23 maar al international (veld en zaal). Hij deed naar eigen zeggen altijd alles met een bal, ook bij het uitlaten van de hond. Hij speelde 3 jaar in de senioren bij ADO Den Haag. Steeds pendelend tussen het eerste en tweede. Daar had Kees geen zin meer in. Tonegido trok als eerste aan de bel. Hij voelt er zich thuis. Meent dat de ploeg voor de titel moet gaan. Over Harry de Haas zegt hij: ‘Er bestaat geen aanvaller in de hele hoofdklasse die zo bijzonder is als hij. Harry geeft alles in een wedstrijd. Hij bestrijkt de hele voorhoede en scoort altijd’,
= Haagse Courant 13 september 1999: Edgar Mossel is de hoofdpersoon in de rubriek ‘De amateur ten voeten uit’. Hij is 27 en linksback. Zaterdagavond stappen is er niet bij zo laat Edgar weten. Zondag uitslapen en dan op het gemak naar de club. Hij is van jongsaf lid van Tonegido. Heeft nooit ergens anders gespeeld. ‘Leuke club met aardige mensen’, aldus Edgar. Een vertrek wil hij pas overwegen als Tonegido niet meer in de hoofdklasse speelt. Wim van Laar is een goede trainer, rustig en hij heeft het spel goed door. Edgar erkent dat hij betaalt krijgt bij Tonegido. Hij vindt dat ook terecht voor de inspanningen die er geleverd worden. Het hoogtepunt noemt hij het behalen van de tweede ronde Amstelcup, uit tegen FC Groningen. En het kampioenschap 1993-1994, al was hij toen nog geen basisspeler. Een ‘dieptepunt’ kan Edgar niet noemen. ‘Ik ben kennelijk een gelukkig mens’,
= Het duel tegen Elinkwijk wordt met 2-1 gewonnen dankzij invaller goalie Arno Smits die de ene na de andere fraaie redding in huis heeft. Tonegido speelt zonder Lemmy Stevens, Fred Streefland, Max Tjaden, Mark Moen en Mart Groot. Tonegido’s opstelling: Smits; Thoen, Scholten, Knoester, Mossel; Ruggenberg, Malaha, Thies, Timmer; Boereboom, De Haas. Invallers: Van der Kleij, Brian Moen,
= Arno Smits is 29. Hij keepte eerder bij VIOS. Hij is sinds vijf maanden de tweede keeper achter ‘een beest van een keeper in de persoon van Lemmy Stevens’, zoals hij het verwoordt in de rubriek ‘John van der Lubbe blikt terug’ in de Haagse Courant. Hij woont en werkt in Dordrecht en is zo vaak de hele zondag onderweg: eerst keepen bij het 2e en dan nog bij het 1e op de bank. Hij reist wekelijks drie tot vier keer op en neer. Lemmy noemt hij ‘een complete doelman: techniek, routine, rust, uitstraling. Over Wim van Laar zegt hij dat die iedereen apart weet te bespelen en dat hij in staat is door een omzetting zijn team beter te laten spelen, zelfs als Tonegido met 10 man staat,
= Tonegido-Holland kan een aanwezige Haagse Courant-journalist niet boeien. Hij noemt het spel van de thuisploeg in zijn wedstrijdverslag abominabel, slaapverwekkend, zonder passie, geen precisie en in een tempo dat deed denken aan zomeravondvoetbal. Overigens moesten de spelers van Holland op eigen gelegenheid naar Voorburg reizen. De vereniging staat 250.000 euro in het rood en kan een spelersbus niet betalen,
= Maart 2000. Drie fans van ADO’20 doen na afloop van het duel tegen Tonegido in Voorburg aangifte wegens mishandeling tegen Tonegido-spelers. Er is inderdaad na de wedstrijd gevochten toen een vijftiental beschonken supporters van ADO’20 spelers van Tonegido alsmede hun vrouwelijke aanhang provoceerden (schelden, dreigen, spuwen). Er werd ook met glaswerk gegooid (flessen, glazen). Enkele Tonegidofans hebben de betrokkenen daarop aangepakt. Daarbij is geslagen. De spelers van Tonegido namen daar niet aan deel. De politie heeft ook geen contact met Tonegido opgenomen over het voorval.
(archief Wim van Laar)
